GAYA HIDUP MASYARAKAT :

KEPERCAYAAN

KEPERCAYAAN TENTANG TIGA KAUM DI MALAYSIA

Malaysia merupakan masyarakat berbilang kaum seperti kaum Melayu, kaum Cina, dan kaum India yang mempunyai pelbagai budaya dan kepercayaan masing-masing. Setiap kelompok masyarakat mempunyai tanggungjawab dan peranan masing-masing seperti kaum Melayu yang semestinya beragama Islam, kaum Cina beragama budhisme, konfusianisne dan lain-lain serta kaum India beragama Hindu. Kesemua agama memberi pelbagai pengajaran terhadap akhlak, soal moral dan kemanusiaan serta pemeliharaan alam.

KEPERCAYAAN KAUM MEALYU

Dalam masyarakat Melayu,pembentukan sahsiah diri dan keperibadian amat penting untuk membina peribadi Melayu yang baik,beragama,berbudi dan berakhlak mulia.Keluarga merupakan ejen sosialisasi utama dalam masyarakat untuk menjalankan tanggungjawab yang amat berat ini supaya keluarga dapat mendidik dan mangajar anak-anak menjadi anggota masyarakat yang mempunyai keperibadian yang luhur dan suci. Semua kaum Melayu mengamal agama Islam dan adat istiadat masing-masing. Kedua-dua aspek ini menjadi asas yang utama dalam proses sosialisasi dan pembudayaan. Namum demikian,adat dan budaya yang menjadi asas dalam proses sosialisasi tersebut hendaklah berteras kepada syarak. Hal ini disebabkan jati diri kaum Melayu yang bersandarkan adat dan budaya adalah berpaksikan konsep tauhid dan syariah yang telah mewarnai budaya Melayu sejak dari abad ke-13 lagi.Perwatakan,adat dan kesusilaan kaum Melayu bersandar kepada prinsip tauhid dan hukum syarak.Penghayatan nilai tauhid dalam sistem kehidupan sama ada dalam entiti keluarga,masyarakat dan sistem pemerintahan negara.Islam merupakan agama dan sistem kepercayaan yang merupakan teras jati diri kaum Melayu.

DAHULUNYA,KAUM MELAYU MEMPUNYAI PELBAGAI PANTANG LARANG YANG DIGUNAKAN SEBAGAI TUNJUK AJAR DAN NASIHAT YANG PATUT DITURUNI KEPADA ANAK CUCUNYA YANG SEPERTI BERIKUT:

1. Duduk atas bantal

2. Bergendang dalam rumah

3. Menjahit pada senja

4. Makan dengan menggunakan bekas retak atau sumbing

5. Bersiul atau bernyanyi di dapur

6. Tikus tidak boleh di seranah

KEPERCAYAAN KAUM CINA

Kaum Cina mempunyai sistem kepercayaan dan pandangan semesta yang tersendiri Mereka memuja nenek moyang, tian(langit) dan kepercayaan prinitif iaitu animisme yang pemujaan binatang, tanaman atau alam semula jadi. Kaum Cina lebih mementingkan aspek kepercayaan yang boleh memberikan kesejahteraan, kemakmuran, kebahagiaan dan kekayaan .Kebanyakan kaum Cina cenderung kepada konsep kebaikan dari segi moral dan akhlak manusia .Bagi kaum Cina, kepercayaan dan agama merupakan perkara yang peribadi .Mereka bebas mengamalkan beberapa agama dan kepercayaan yang dirasakan boleh memberi kebahagiaan dan kesejahteraan hidup selagi tidak bercanggah dengan adab dan budaya mereka .Kaum Cina mengambarkan kewujudan Tuhan mereka dalam bentuk dewa-dewi dan mempunyai perwatakan manusia yang mencerminkan kepercayaan mereka iaitu mementingkan manusia berhubung dengan kebaikan dunia dan akhirat .Kaum Cina juga mempercayai tian(langit) sebagai makhluk unggul yang menguasai nasib seseorang. Selain itu, ajaran seperti agama Buddhisme, Konfusianisme dan Taonisme menekankan aspek etika dan moral konsep Ying dan Yang juga mempengaruhi pemikiran kaum Cina .Kedua-dua tersebut penting untuk mencapai keseimbangan di antara langit dan bumi .Dalam ajaran Buddhisme mementingkan kesederhanaan dimana asas pengajarannya ialah penderitaan yang berpunca daripada hawa nafsu yang merupakan akar kepada pelbagai masalah manusia. Ia dapat dihindarkan mengikuti 8 jalan yang betul atau dalam pertengahan(middle way) yang mengelakkan diri daripada melakukan perbuatan yang terlalu lampau.Selain itu,kaum Cina juga menitikberat tentang hubungan sesame manusia. Walaubagaimanapun,system kekeluargaan tradisional pernah mengalami perubahan namun asas system keluarga yang memusatkan kuasa bapa tetap berkekal dan berlanjutan sampai ke hari ini.Di sini,kita dapat lihat kaum Cina amat mementingkan nilai kemanusiaan dimana mereka menggangap manusia menpunyai kedudukan yang unggul dan memainkan peranan yang penting dalam alam semesta. Falsafah Konfusianisme,doktrin kenegaraan merangkumi aspek-aspek falsafah keagamaan dan sosiopolitik yang termaktub dalam ajaran konfusius. Sebagai contohnya,pengajaran Konfusianisme yang terkandung dalam kitab Analects menekankan nilai dan sifat moral yang mulia dengan mengenai keutamaan perikemanusiaan. Oleh sebab itu,manusia berpotensi untuk mencapai empat jenis sifat yang baik seperti Perikemanusiaan(ren),Kewajaran(yi),Kesusilaan(li) dan Kearifan(zhi).Ketaatan kepada ibubapa juga dititikberat oleh ajaran Konfusius.

KEPERCAYAAN KAUM INDIA

Kaum India kebanyakkanya beragama Hindu.Keluarga merupakan unit asas yang terpenting.Kaum India mengamalkan sistem keluarga bersama(joint family).Konsep tersebut membentuk keperibadian dan jati diri .India agar bertindak mengikat lunas-lunas yang dibenarkan oleh ajaran agama mereka .Keluarga bersama dibentuk oleh semua anggota lelaki yang seketurunan, isteri dan anak-anak yang belum berkahwin .Sekiranya anak perempuan berkahwin, mereka akan menjadi anggota keluarga suaminya .Tujuan berkeluarga adalah untuk mendapatkan zuriah sebagai penyambung keturunan .Kepercayaan inilah yang membentuk keperibadian kaum India dari segi etika dan moral yang mantap agar kehidupan mereka menjurus ke arah yang lebih baik .Ianya dapat menghindar kaum tersebut dari malakukan perkara-perkara yang menyalahi norma-norma dan garis panduan dalam kepercayaan mereka .Perpaduan di antara ahli keluarga dipelihara dengan nilai kasih sayang dan memberi perhatian kepada semua anggota keluarga amat dititikberatkan .Kepercayaan serta budaya keluarga dipelihara dan diperturunkan kepada generasi muda .Sistem keluarga dipelihara oleh dua aspek utama iaitu ashrama dharma yang merupakan tahap yang harus dilalui oleh manusia dan puransartha iaitu empat objektif mulia yang pasti ada pada setiap insan seperti berikut:

(a)Aram/dharma

(b)Porul/artha

(c)Inbam/kama

(d)Vidu/moksha

Agama Hindu menitikberatkan kehidupan yang lebih baik berbanding kehidupan sebelumnya .Setiap individu perlu melakukan segala kebaikan dan tidak melakukan kerosakan terhadap makhluk yang lain sama ada manusia atau haiwan .Sekiranya mereka mengamalkan nilai-nilai murni maka mereka akan dilahirkan semula dengan mempunyai darjat yang tinggi pada kelahiran akan datang sehingganya mencapai mokhsa iaitu bekas daripada pusingan kelahiran .Proses ini berterusan sehingga individu dapat membebaskan rohnya daripada kelahiran semula dengan melakukan kebaikan .